Texty písní - album Ecce Krless

 

 

 
Texty dalších alb

Morbida
Hoyetoe
Hudci písní nejstarších
 

 


Porque ben Santa Maria
(Cantigas de Santa Maria 327)

(zpíváme jen sloky 1, 2, 4)

Como Santa Maria guariu o crerigo que se lle tornaran as pernas atras
porque fez us panos mores dun pano que furtou de sobelo altar.

Porque ben Santa Maria sabe os seus dões dar,
muito per faz gran folia quen lle vai o seu furtar.

Onde, se m'oyr quiserdes, daquesto vos contarei
un miragre mui fremoso que fez a Madre do Rey
Jhesu-Crist' en Odimira, como vos ora direi,
u ela fez ende muitos outros en aquel logar.
Porque ben Santa Maria sabe os seus dões dar...

Mas este foi muit' aposto e feito con gran razon;
ca ha moller seu pano foi dar en offereçon
a ha eigreja sua, feita des mui gran sazon,
que está fora da vila, assi com' oý contar.
Porque ben Santa Maria sabe os seus dões dar...

Pouco mais ca ha vara o pan' era, com' oy,
e era mui ben teçudo e mui delgad' outrossi;
e porend' a moller bõa fora-o põer aly
na eigreja, u o vissen estar sobelo altar.
Porque ben Santa Maria sabe os seus dões dar...

Un crerigo da eigreja que o viu aly seer,
creceu-ll' en tal cobiiça que o foi log' en toller,
e levou-o a ssa casa e mandou ende fazer
panos con que cobriss' ende o con que ya peccar.
Porque ben Santa Maria sabe os seus dões dar...

E pois que os ouve feitos e con eles sse cobryu,
deitava-ss' a dormir logo; mais pero pouco dormiu,
ca os calcannares anbos pelos lombos os sentiu
que ll' entraron tan de rijo que os non pod' en tirar.
Porque ben Santa Maria sabe os seus dões dar...

E con mui gran coita fera que avia de door,
braadou muit' e dizendo: «Ai, Madre do Salvador,
rogo-te que eu non moira assi, se t' en prazer for.»
E do erro que fezera fillou-s' a mãefestar
Porque ben Santa Maria sabe os seus dões dar...

Ante todos, e chorando ar fillou-ss' a repentir,
e dun gran pano de lenço fez log' o altar cobrir.
E porende, meus amigos, quen este miragr' oyr
nunca seja atrevudo ena Virgen desonrrar.
Porque ben Santa Maria sabe os seus dões dar...

E sobr' esto à eigreja o levaron manaman,
e todos por el rogaron a Sennor do bon talan;
e ela guariu-o logo, que non prendeu y afan;
poren todos começaron o seu nome de loar.
Porque ben Santa Maria sabe os seus dões dar...


Ave Virgo Nobilis

(Codex Franus fol. 264)

Ave virgo nobilis
Regina caelorum
Genitrix amabilis
Regis Angelorum
Deus Te beavit
Ex semine David.

Salve ex hoc humilis
Digna puerpera
Natum quem genuisti
Gubernantem aethera
Iam gaudens cum natulo
Genitoris dextera.

Per te proles Deica
Hunc mundum exemit
Famina prohetica
Numen in Te explevit
Verus el et homo
Per Te mire venit.


Ecce torpet probitas
(Carmina burana 003)

Ecce Torpet probitas
virtus sepelitur
fit iam rara largitas
parcitas largitur
verum vincit falsitas
veritas mentitur

Omnes iura ledunt
et ad res illicitas
licite recedunt

Regnat avaritia
regnant et avari
mente quivis anxia
nititur ditari
cum sit summa gloria
censu gloriari

Omnes iura ledunt
et ad prava quelibet
impie recedunt

Multum habet oneris
do das dedi dare
hoc verbum pre ceteris
nolunt ignorare
divites quos poteris
malis comparare.

Omnes iura ledunt
et in rerum numeris
numeros excedunt


Felix Sion filia
(Codex Franus, fol. 294a)

1. Felix Sion filia
de stirpe Judea,
Anna mater Mariae
prodiit ad Gaudia
caelestis militiae.

2. Joachim copulata
matrona beata
profert mundo filiam,
Annae nec post aliam,
Christi matrem, Mariam.

3. Juncta viris aliis
deice sobolis,
extitit mater pia,
nobis ferrens gaudia
de tanta prosapia.

4. Cleopham cum Salome
summis pro coniuge,
binas gignis Mariam,
sorores eximias,
Creatorique caras.

5. Primaeva, sed posteras
processit haec duas,
ut rosa inter spinas,
fructu nobilissimo
mundoque inaudito.


Da Que Deus
(Cantigas de Santa Maria 077)

(zpíváme jen sloky 1 - 2)


Esta é como Santa Maria saou na sa ygreja
en lugo ha moller contreita dos pees e das maos.

Da que Deus mamou o leite do seu peito,
non é maravilla de saar contreito.

Desto fez Santa Maria miragre fremoso
ena sa ygrej' en Lugo, grand' e piadoso,
por ha moller que avia tolleito
o mais de seu corp' e de mal encolleito.

Da que Deus mamou o leite do seu peito...

Que amba-las suas maos assi s' encolleran,
que ben per cabo dos onbros todas se meteran,
e os calcannares ben en seu dereito
se meteron todos no corpo maltreito.

Da que Deus mamou o leite do seu peito...

Pois viu que lle non prestava nulla meezinna,
tornou-ss' a Santa Maria, a nobre Reynna,
rogando-lle que non catasse despeyto
se ll' ela fezera, mais a seu proveito

Da que Deus mamou o leite do seu peito...

Parasse mentes en guisa que a guareçesse,
se non, que fezess' assi per que çedo morresse;
e logo se fezo levar en un leito
ant' a sa ygreja, pequen' e estreito.

Da que Deus mamou o leite do seu peito...

E ela ali jazendo fez mui boa vida
troes que ll' ouve merçee a Sennor conprida
eno mes d' agosto, no dia 'scolleito,
na sa festa grande, como vos retreito

Da que Deus mamou o leite do seu peito...

Será agora per min. Ca en aquele dia
se fez meter na ygreja de Santa Maria;
mais a Santa Virgen non alongou preyto,
mas tornou-ll' o corpo todo escorreyto.

Da que Deus mamou o leite do seu peito...

Pero avo-ll' atal que ali u saava,
cada un nembro per si mui de rig' estalava,
ben come madeira mui seca de teito,
quando ss' estendia o nervio odeito.

Da que Deus mamou o leite do seu peito...

O bispo e toda a gente deant' estando,
veend' aquest' e oynd' e de rijo chorando,
viron que miragre foi e non trasgeito;
porende loaron a Virgen afeito.

Da que Deus mamou o leite do seu peito...


Fas et nefas
(Carmina Burana 019)

Fas et nefas ambulant passu fere pari
prodigus non redimit vitium avari
virtus temperantia quadam singulari
debet medium
ad utrumque vitium
caute contemplari

Si legisse memoras ethicam catonis
in qua scriptum legitur ambula cum bonis
cum ad dandi gloriam animum disponis
inter cetera
hoc primum considera
quis sit dignus donis

Dare non ut convenit non est a virtute
bonum est secundum quid et non absolute
digne dare poteris et mereri tute
famam muneris
si me prius noveris
intus et in cute

Vultu licet hylari verbo licet blando
sis equalis omnibus unum tamen mando
si vis recte gloriam promereri dando
primum videas
granum inter paleas
cui des et quando

Si prudenter triticum paleis emundas
famam emis munere sed caveto dum das
largitatis oleum male non effundas
in te glorior
quia codro codrior
omnibus habundas
 

Tant m'abelis
Berenguier de Palazol
2. pol. 12.st

Tant m'abelis jois et amors et chans
ert alegrier deports e cortezia,
que l'mon non a ricor ni manentia
don mielhs d'aisso'm tengues per benonans
doncs, sai ieu ben que midons ten las claus
de totz los bes qu'ieu aten ni esper
e ren d'aiso sens lieys non puesc aver.

Sa gran valors e sos humils semblans
son gen parlar e sa bella paria,
m'an fait ancse voler senhoria
plus que d'autra qu'ieu vis pueys ni dabans;
e si'l sieu cors amoros e suaus
e sa merce no'm denha retener,
ja d'als amors no'm pot far mon plazer.


Licet Eger Cum Egrotis
(Carmina Burana 008)

Licet Eger cum egrotis
et ignotus cum ignotis
fungar tamen vice cotis
ius usurpans sacerdotis
flete syon filie
presides ecclesie
imitantur hodie
christum a remotis

Si privata degens vita
vel sacerdos vel levita
sibi dare vult petita
ac incedit via trita
previa fit pactio
symonis officio
cui succedit datio
et sic fit iezita

Iacet ordo clericalis
in respectu laicalis
sponsa christi fit mercalis
generosa generalis
veneunt altaria
venit eucharistia
cum sit nugatoria
gratia venalis

Donum dei non donatur
nisi gratis conferatur
quod qui vendit vel mercatur
lepra syri vulneratur
quem sic ambit ambitus
ydolorum servitus
templo sancti spiritus
non compaginatur

Si quis tenet hunc tenorem
frustra dicit se pastorem
nec se regit ut rectorem
rerum mersus in ardorem
hec est enim alia
sanguisuge filia
quam venalis curia
duxit in uxorem

In diebus iuventutis
timet annum senectutis
ne fortuna destitutis
desit ei splendor cutis
et dum querit medium
vergit in contrarium
fallit enim vitium
spetiem virtutis

Ut iam loquar inamenum
sanctum crisma datur venum
iuvenatur corda senum
nec refrenant motus renum
senes et decrepiti
quasi modo geniti
nectaris illiciti
hauriunt venenum

Ergo nemo vivit purus
castitatis perit murus
commendatur epycurus
nec spectatur moriturus
grata sunt convivia
auro vel pecunia
cuncta facit previa
pontifex futurus


Virent Prata
(Carmina Burana 151)

Virent Prata hiemata
tersa rabie
florum data mundo grata
rident facie
solis radio
nitent albent rubent candent
veris ritus iura pandent
ortu vario

Aves dulci melodia
sonant garrule
omni via voce pia
volant sedule
et in nemore
frondes flores et odores
sunt ardescunt iuniores
hoc in tempore

Congregatur augmentatur
cetus iuvenum
adunatur colletatur
chorus virginum
et sub tilia
ad choreas venereas
salit mater inter eas
sua filia

Restat una quam fortuna
dante veneror
clarens luna oportuna
ob quam vulneror
dans suspiria
preelecta simplex recta
cordi meo est invecta
mutans tristia

Quam dum cerno de superno
puto vigere
cuncta sperno donec sterno
solam venere
hanc desidero
ulnis plecti et subnecti
loco leto in secreto
si contigero
 

Yendome para Marsillia

Yendome para Marsillia
Con un vapor mesageria,
T'aseguro, t'aseguro mi querida
Que pasi una hermoza vida.

M
uy hermoza es Marsillia
Hermoza en cantidad,
Muchachicas muchachicas arrastando
Tres y cuatro una para.


Non é gran cousa
(Cantigas de Santa Maria 026)

(zpíváme jen sloky 1 - 3)

Esta é como Santa Maria juigou a alma do romeu que ya a Santiago,
que sse matou na carreira por engano do diabo,
que tornass' ao corpo e fezesse pedença.


Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Mui gran razon é que sábia dereito
que Deus troux' en seu corp' e de seu peito
mamentou, e del despeito
nunca foi fillar;
poren de sen me sospeito
que a quis avondar.

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Sobr' esto, se m' oissedes, diria
dun joyzo que deu Santa Maria
por un que cad' ano ya,
com' oý contar,
a San Jam' en romaria,
porque se foi matar.

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Este romeu con boa voontade
ya a Santiago de verdade;
pero desto fez maldade
que ant' albergar
foi con moller sen bondade,
sen con ela casar.

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Pois esto fez, meteu-ss' ao camo,
e non sse maefestou o mesqo;
e o demo mui festo
se le foi mostrar
mais branco que un armo,
polo tost' enganar.

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Semellança fillou de Santiago
e disse: «Macar m' eu de ti despago,
a salvaçon eu cha trago
do que fust' errar,
por que non cáias no lago
d' iferno, sen dultar.

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Mas ante farás esto que te digo,
se sabor ás de seer meu amigo:
talla o que trages tigo
que te foi deytar
en poder do emigo,
e vai-te degolar.»

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

O romeu, que ssen dovida cuidava
que Santiag' aquelo lle mandava,
quanto lle mandou tallava;
poi-lo foi tallar,
log' enton se degolava,
cuidando ben obrar.

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Seus companneiros, poi-lo mort' acharon,
por non lles apoer que o mataron,
foron-ss'; e logo chegaron
a alma tomar
demoes, que a levaron
mui toste sen tardar.

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

E u passavan ant' ha capela
de San Pedro, muit' aposta e bela,
San James de Conpostela
dela foi travar,
dizend': «Ai, falss' alcavela,
non podedes levar

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

A alma do meu romeu que fillastes,
ca por razon de mi o enganastes;
gran traiçon y penssastes,
e, se Deus m' anpar,
pois falssament' a gaastes,
non vos pode durar.»

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Responderon os demoes louçaos:
«Cuja est' alma foi fez feitos vaos,
por que somos ben certaos
que non dev' entrar
ante Deus, pois con sas maos
se foi desperentar.»

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Santiago diss': «Atanto façamos:
pois nos e vos est' assi rezoamos,
ao joyzo vaamos
da que non á par,
e o que julgar façamos
logo sen alongar.»

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Log' ante Santa Maria veron
e rezoaron quanto mais poderon.
Dela tal joiz' ouveron:
que fosse tornar
a alma onde a trouxeron,
por se depois salvar.

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.

Este joyzo logo foi comprido,
e o romeu morto foi resorgido,
de que foi pois Deus servido;
mas nunca cobrar
pod' o de que foi falido,
con que fora pecar.

Non é gran cousa se sabe | bon joyzo dar
a Madre do que o mundo | tod' á de joigar.


Collaudemus Christum Regem
(Codex Franus, fol. 270a)

Collaudemus, collaudemus Christum regem
qui natus est in Betlehem

Quem laudat, sol quem laudat sol at que luna
universa creatura

Ad quem reges, ad quem reges ambulabant
aurum thus myrrham portabant

Cui sit laus, cui sit laus et gloria
per saeculorum saecula


Exiit Diluculo Rustica Puella
(Carmina Burana 090)

Exiit Diluculo
rustica puella
Cum grege cum baculo
cum lana novella.
Sunt in grege parvulo
ovis et asella
vitula cum vitulo
caper et capella.
Conspecit in cespite
scolarem sedere
quid tu facis domine
veni mecum ludere.


Vzel ïábel babu
(Èechy, anonym, polovina. 15. st.)

Vzel ïábel babu na plece,
chtìl ji sobì jmieti
a ona jemu odpovìdìla
Milý synu, již sem stará,
di vedlé ke krèmáøce,
ta nedává pravé miery,
ta jest hotova
s tebú na ty hody.